कधी कधी ओठांवर खूप काही येतं .

कधी कधी ओठांवर खूप काही येतं .

मनातील कप्प्यात कुठे तरी जावून बसतं .

आठवणींनी त्या नाजुकपणा येतो ,

काहीही असो मोहक लाजवल्या जातं .

माल हे सारं खूप गोड वाटतं .

तरीही मनातील गोष्टींना मनातच ठेवावसं वाटतं .

कुणाची नजर लागेल म्हणून सारखं मन भीतं .

कधी कधी असंच होतं , कारण नसतांना हसू येतं .

खूप खूप नाचावसं वाटतं ,

फुलपाखरू बनून उडावेसे वाटतं .

उगाच खट्याळपणा करावसं वाटतं .

आईला जाऊन बिलगावेसे वाटतं .

वातावरण कसं आनंदी आनंदी होतं .

तेव्हा शब्दांना कवितेत पिळावेसे वाटतं .

त्यांची माळ बनवून , तुला अर्पण करावी असं वाटतं .

कधी कधी मन असंच लहरी बनतं , 

येऊन जाऊन तुझाच विषय काढतं .

कधी कधी ओठांवर खूप काही येतं .

मनातील कप्प्यात कुठे तरी जावून बसतं .

कवयित्री - अर्चना सोनाग्रे