प्रत्येक कवितेत आपलेच नाव येतेय

आज काय झाले कळत नाही ,

अन्नांशिवाय आणखी काहीच सुचत नाही ,

अन्ना म्हणताच शब्द जुळायला लागतात ,

त्यांची माळ गुंफून ओळी तयार होतात .

बहुतेक त्यांचे कार्य अंतकरणाला भिड्लेय ,

ज्याची वाट होती आतापर्यंत ,

तेच त्यांनी केले .

मनातला संताप आता ,

बाहेर काढू शकतो आम्ही ,

सरकारला जबाब विचारू शकतो आम्ही ,

टवाळखोऱ्या करतांना तरुणांना बघितले होते ,

शिट्या मारून छेड काढतांना पाहून ,

कितीतरी शेरे मारले होते ,

'' भारतीय तरुण असाच वाया जाणार आहे ,

ह्याचे भविष्य चाकरीतच हरवणार आहे .''

पण आज ह्याच तरुणांना भ्रष्ट्राचाराविरुध्द लढतांना बघून ,

मन गद गदून आले ,

डोळ्यांच्या कडा भरून आल्या ,

अश्रुंचे ओघळ वाहताहेत ,

पण अंतकरण तृप्त झाले .

येणारे दिवस सुखाचे राहतील ,

माझी मुलं निर्मळ वातावरणात वाढतील ,

सुंदर असे जीवन मला दिसतेय ,

भविष्याचे स्वप्न मी आताच रंगवतेय ,

हे सारे अन्ना आपल्यामुळेच घडतेय ,

म्हणून तर प्रत्येक कवितेत आपलेच नाव येतेय ..... 

कवयित्री - अर्चना सोनाग्रे