कधी कधी

खालील कविता 'युवा वार्ता ','संगमनेर' च्या दिवाळी विशेषांकात प्रसिद्ध झाली आहे .

कधी कधी वाटतं तुला खूप ठोकून काढावं ,

कधी कधी वाटतं तुला खूप ठोकून काढावं ,

ठोकून ठाकुन तुला आपल्या हृदयात भर्ती करून घ्यावं ,

अन स्वतःच बनून नर्स तुझी खूप सेवा करावी ,

स्वतःच करून जखमी स्वतःच उपचार करावं,

कधी कधी वाटतं तुला खूप ठोकून काढावं || १ ||

सगळं का ओठांनी सांगावं लागतं ,

कधीतरी डोळ्यांची भाषा पन समजावी माणसानं ,

काय आहे मनात माझ्या , ते मन लावून जाणून घ्यावं ,

पन तू तर आहेस पुस्तकी किडा ,

माहित नाही कुठून माझं मन तुझ्यावर आलं ??????

म्हणून कधी कधी वाटतं तुला खूप ठोकून काढावं || २ ||

तुला नाही कल्पना , आपलं गुपित फुटल्याची ,

सर्व जगात आपलीच चर्चा होत असल्याची ,

तू तर आहेस आपल्याच जगात मस्त ,

विचार दिसतोय तुझा , 

सर्व पुस्तकांना आजच करायचा फस्त 

म्हणून कधी कधी वाटतं तुला खूप ठोकून काढावं || ३ ||

किती करू मी इशारे ,

पन एकही तुझ्या डोक्यात ना शिरे ,

माझ्या लल्लू , माझ्या उल्लू , थोडा हुशार हो .

प्रेमाचे दोन लाघवी शब्द बोल ,

पन तू तर आहेस पत्ता गोबीचे फुल ,

बस पानं आहेत कि काढत जावं काढत जावं आणि काढताच जावं ..........

म्हणून कधी कधी वाटतं तुला खूप ठोकून काढावं || ४ ||

कवितेविषयी - वरील कविता म्हणजे ,'' एका प्रेयसीने आपल्या अभ्यासू आणि पुस्तकी किडा असलेल्या प्रियकराचे खट्याळपने केलेले वर्णन तसेच लटक्या रागात त्याला दाखवलेला धाक आहे .''

कवयित्री - अर्चना सोनाग्रे