मरून पडल्या इच्छा सर्व

मरून पडल्या इच्छा सर्व ,

गळून पडली पाती न पाती ,

आता मज जवळ काय राहिले ,

तपस्येचीहि झाली माती ...

अन तुम्ही म्हणता ,

'' घे हसून एकदा स्वतः साठी '',

मनी पुरवूनी दुखे अनंत ,

चेहरा ठेवावा फुलवुनी प्रसन्न ,

कडवट बिजांनाही रोवुनी माझ्यात ,

मी पिकवली गोड फळे ...

करून सरून सारे ,

माझे हात कोरे ते कोरेच ...

मग मी रसिक होऊ कशी ?

स्वप्नांना भरारी देऊ कशी ?

कवयित्री - अर्चना सोनाग्रे